“Μοσχάτο χονδρό, Αγγλικό, Zibbibo”

Συναντάται στη Σάμο, στην Πάτρα (μοσχάτο λευκό) και στη Λήμνο (μοσχάτο Αλεξανδρείας). Τα μοσχάτα είναι γνωστά κυρίως σαν γλυκά κρασιά, με πανέμορφα εξωτικά και φρουτώδη αρώματα κυδωνιού, ανανά, βερίκοκου και μέντας. Το μοσχάτο Λήμνου ειδικά, συχνά μας γνωστοποιεί την παρουσία του με αρώματα τριαντάφυλλου. Τα λιαστά μοσχάτα, έχουν χαρακτηριστικά αρώματα μελιού, κηρήθρας, κεριού… Και στα δυο νησιά (Σάμος, Λήμνος) οι οινολόγοι έχουν πειραματιστεί επιτυχώς στην παραγωγή ξηρών μοσχάτων κρασιών, τα οποία εκφράζονται ως επί το πλείστον μόνο με το καθαρά ποικιλιακό άρωμα του μοσχάτου.

Χώρος καλλιέργειας: Λευκή ποικιλία, πιθανότατα Αφρικανικής καταγωγής, η οποία καλλιεργείται ευρύτατα σε ολόκληρο τον κόσμο για την παραγωγή επιτραπέζιων σταφυλιών και κρασιού.

Φυτό: Είναι ζωηρό, γόνιμο, παραγωγικό, πολύ ανθεκτικό στην ξηρασία και ευαίσθητο στις ιώσεις, τον περονόσπορο, το ωίδιο και τους χειμωνιάτικους παγετούς. Ξεκινά τη βλάστηση στις αρχές του Απρίλη και ωριμάζει μέσα Σεπτέμβρη.

Προϊόν: ΤοΜοσχάτο Αλεξανδρείας, δίνει ξηρά κρασιά, υψηλόβαθμα, μέτριας ως καλής οξύτητας, με λεπτό μοσχάτο άρωμα που οξειδώνεται γρήγορα, γι΄ αυτό και θέλει προσοχή στην οινοποίηση, καθώς και θαυμάσια γλυκά κρασιά.

Συνώνυμα: Μαυρομόσχατο (Κεφαλληνία, Σαντορίνη).

Περιοχές καλλιέργειας: Σποραδική παρουσία Μεσσηνία, Αχαΐα, Ηλεία, Εύβοια, Κρήτη, Κέρκυρα, Ζάκυνθος, Κεφαλληνία, Σαντορίνη, Ανάφη, Ικαρία, Ν. Τρικάλων, Καρδίτσας.